ταινία

Το 1928, στο Σάο Πάολο της Μινεσότα, ο Ρίτσαρντ Ντρού εφεύρεσε τη διαφανή ταινία. Η ταινία ανάλογα με την αποτελεσματικότητά της μπορεί να χωριστεί σε: ταινία υψηλής θερμοκρασίας, διπλή ταινία, μονωτική ταινία, ειδική ταινία, ταινία ευαίσθητη στην πίεση, ταινία κοπής τύπου, η διαφορετική αποτελεσματικότητα είναι κατάλληλη για τις διαφορετικές ανάγκες της βιομηχανίας. Η επιφάνεια της ταινίας είναι επικαλυμμένη με ένα στρώμα κολλητικών για να κάνει τη ταινία να κολλά αντικείμενα, τα παλαιότερα κολλητικά προέρχονταν από ζώα και φυτά, τον δέκατο ένατο αιώνα, το καουτσούκ ήταν το κύριο συστατικό της κολλής. Τα σύγχρονα πολυμερή χρησιμοποιούνται ευρέως.

Διαδικασία εφεύρεσης

1928 Διαφανής ταινία Ρίτσαρντ Ντρου, Σάο Πάολο, Μινεσότα, ΗΠΑ 30 Μαΐου 1928, ο Ντρου ανέπτυξε μια πολύ ελαφρή, προσαρμοσμένη κολλή που στην αρχική του προσπάθεια δεν ήταν αρκετά κολλητική και του είπαν: «Πάρτε το πράγμα πίσω στα Σκωτσέζικα αφεντικά σας και ζητήστε από αυτά να βάλουν λίγη επιπλέον κολλή!» («Σκωτία» σημαίνει «κενός»).